|
hoofdstuk 4- Marineschetsen van 1900 tot den Mei-oorlog 1940.
Aangewezen voor de leiding aan boord van de schokkers werden de
Luitenant ter Zee F. Kruimink en de Korporaal-Adelborst O. van der Gronden.
Tegen donker werd aangevangen met het laden der schepen, hetgeen
met groote moeilijkheden gepaard ging, daar met tusschenpoozen
vanuit de duinen op de schepen werd geschoten. Om half tien in
den avond verliet de schokker onder leiding van den
Korporaal-Adelborst van der Gronden het eerst de haven, een
kwartier later volgde die van den Luitenant ter Zee Kruimink.
Daar de schepen sterk afstaken tegen den helderen avondhemel en
dus een goed mikpunt vormden, werd er op grooten afstand (pl.m. 7
mijl) uit de kust gevaren. Dit kon niet worden volgehouden in
verband met het groote mijnengevaar voor den Nieuwen Waterweg,
Daar de geheele kust verduisterd was, was het navigeeren moeilijk
en duurde het geruimen tijd alvorens de havenhoofden van den Waterweg werden gevonden.
Dit werd zeer vereenvoudigd, doordat er op dat moment een
bombardement op Hoek van Holland plaats had en de juiste richting
door de oplaaiende vlammen aangewezen werd. Eerst werd aangelegd
in de Berghaven, doch daar durfden de leiders van het transport
niet te lang te blijven, daar het gevaar, dat er scherven van de
uiteen spattende bommen in de munitielading zouden komen, groot was.
Nadat de schepen gelegitimeerd waren, werd hun toegestaan naar
Rozenburg over te steken, waar geland werd aan een pier van
ongeveer 80 meter lengte en met een breedte van 1.5 meter. Dit
landen leverde niet zulke groote moeilijkheden op, daar de heele
kust verlicht werd door de enorme branden, die er in Hoek van
Holland en in de omgeving woedden.
Bij het lossen had de Adelborst de leiding aan boord van de
schepen, terwijl de Luit. ter Zee aan den wal de noodige
instructies gaf. De manschappen, die belast waren met het lossen
van de lading, waren moreel zeer geschokt, daar zij reeds eenige
dagen bombardementen hadden meegemaakt en bij elken hernieuwden
vliegtuigaanval werd alles door hen in den steek gelaten en
zochten zij dekking in de duinen. Doch zij werden daarna met de
pistool gedwongen, aan het werk te blijven, daar de lading voor daglicht moest zijn gelost.
Om 6 uur in den ochtend was de lading gelost en vertrok de
Adelborst van der Gronden om terug te varen naar Scheveningen,
terwijl de Luit. ter Zee Kruimink eerst om 7 uur vertrok.
Bij het afvaren van den Nieuwen Waterweg kwamen er opnieuw
vijandelijke vliegtuigen, die wederom tot een aanval op de
stellingen overgingen. De schepen legden echter een uur na elkaar
ongedeerd aan in de buitenhaven van Scheveningen.
„Wat zal ik nu nog over marinehumor vertellen?" vroeg
Vandersteng. „Die proef je of je proeft ze niet uit de
schetsen die ik citeerde." „Jawel," zei ik, ,doch ik bedoel
„moppen" !" Vandersteng lachte. ,Dat is minder eenvoudig
dan marine. schetsen citeeren. lk heb dikwijls geprobeerd ze te
verzamelen, maar de oogst was zeer schraal.
Daarmede was ik in goed gezelschap van het maandblad ,,Onze
Vloot", dat in de hernieuwde uitgave van Februari 1937 een
rubriek ,Marinemoppen" aankondigde : ,kort en goed; hoogstens een
repel of tien" en de redactie gaf: „een voorbeeld (uit
duizenden)" : Op parade : Ze hadden aan den wal wat gevochten.
Commandant : „Hoe kwam dat zoo Jansen ?" Jansen : ,Ziet u,
commandant, we waren in een café. En er was ook een
meisje. Nou, en toen zei ik niks en mijn maat zei ook niks en zoo
lokte het eene woord het andere uit. Nou en toen begrijpt u. ..."
Een maand later verscheen er nog een „marine-mop" in dit
maandblad : Kerkparade a/b van het opleidingsschip ,,Buffel" te
Hellevoetsluis, tijdens den cursus 1897/'98. Bootsman (rasechte
Amsterdammer) in philosophische overpeinzing, terwijl hij de
,,leerlingen" nakijkt, die naar de kerk afmarcheeren, tot
officier van de wacht : „Al worre se niet soalig, se benne fen de floer".
Sindsdien verschenen er peen „marine-moppen" meer in dit
maandblad. Dat is niet veel ! Maar zijn dat marine-moppen ? Neen
In het Julinummer 1934 van het maandblad ,,Onze Marine" werd van
marinehumor het volgende gezegd : „De beste zeelieden-, of
juister matrozenhumor is internationaal.
Wordt vervolgd.. |
Geen opmerkingen :
Een reactie posten