Marine Gewoonten en Gebruiken 26-27

Marine gewoonten en gebruiken Hoofdstuk-III In het leven van een schip zijn twee momenten, die met bijzonder ceremonieel worden uitgevoerd, n.l. de te waterlating en de indienststelling. De te waterlating wordt ook wel doopplechtigheid genoemd, maar de doop van een schip heeft met de sacramenteele handeling van den doop niets gemeen. De besprenkeling van een schip, welke onmiddellijk aan de te waterlating vooraf gaat, was van oudsher een zegening van het schip, dat voor het eerst aan zijn element — het water — werd toevertrouwd en een voorspoedige vaart werd toegewenscht. Soms gebeurt dit door het Staatshoofd, zooals met de „Tromp" op 24 Mei 1937, toen de Koningin zeide : „Alvorens dit schip aan zijn element toe te vertrouwen, wensch ik het den naam te geven van de beide groote vaderlandsche zeehelden, Maerten Harpertzoon en Cornelis Tromp. Mogen de opvarenden hun voorbeeld steeds voor oogen houden en onder welke omstandigheden ook, bereid zijn de eer van onze vlag hoog te houden en het belang van den Staat te dienen". Soms wordt de plechtigheid van de te waterlating door een minister of hoofd van de afdeeling Materieel Zeemacht van het departement verricht, doch meestal door een vrouw of een meisje ( de vrouw of het dochtertje van den toekomstigen commandant, van den directeur van de scheepswerf, door een nakomelingetje van hem, naar wien het schip vernoemd is e.d.) Eenige regel of traditie bestaat daarvoor wat de marine betreft, niet. Bij de te waterlating van een schip was nooit eenig maritiem-militair ceremonieel. Dat ligt voor de hand, want het schip wordt eerst dan in de scheepsmacht van den Staat opgenomen, als het door den bouwmeester geheel gereed aan de marine kan worden opgeleverd. De eenige ceremonie bij de tewaterlating is, dat, hetzij tegen den boeg, hetzij elders tegen den romp van het schip, een flesch gevuld met champagne wordt stukgeslagen, voorafgegaan door het uitspreken van een korten zegewensch. Op het achterschip heeft men gewoonlijk de vaderlandsche driekleur geheschen, soms is het schip met vlaggen gepavoiseerd. Zoodra het schip te water glijdt, geven de in de nabijheid liggende schepen met fluit en sirene uiting aan de algemeene vreugde. blz 26 - 27. wordt vervolgd..