Marine Gewoonten en Gebruiken 68-69

Marine gewoonten en gebruiken Het verhaal gaat echter, dat Czaar Peter de Groote zooveel pleizier had en zoo geestdriftig gestemd was, dat hij zijn incognito liet varen en zich in groot tenue als Tsaar van Moscovie en van alle Ruslanden zich van zijn jacht op een van de groote geschutvoerende vaartuigen begaf, dat op zijn bevel zich moest begeven naar die schepen, welke het hevigst in gevecht waren en vanwaar het hardst werd geschoten. Het einde van het spiegelgevecht scheen overigens minder rustig te zijn verloopen dan de „beschrijvinge" doet vermoeden. Want te midden van het spiegelgevecht had men zooveel bekers als kanonnen geledigd, zoodat vele stuurlieden „onbequaam" waren om in admiraalschap den terugtocht te volbrengen. Op 3 Sept 1938 voor Scheveningen en op 6 Sept 1938 ter reede van Soerabaia werd resp. een vlootdemonstratie en een vlootrevue gehouden, die, hoewel geheel verschillend van karakter, toch overeenkomst vertoonden met het aloude spiegelgevecht en de vlootschouw. Voor Scheveningen demonstreerden onder leiding van den kapitein ter zee L. A. C. M. Doorman, de flottieljeleider „Tromp", de kruiser „Sumatra", de onderzeebooten „O 8", „O 15" en „ID 16", de torpedobooten „Z 6" en „Z 7", de kanonneerboot „Brinio", de mijnenleggers „Douwe Aukes" en „Hydra", de mijnenleggers „Willem van Ewijck", „Pieter Floreszoon", „Jan, van Gelder" en „Abraham van der Hulst", twee nevelvliegtuigen, twee torpedovliegtuigen, eenige bommenwerpers en Dornier-Wal-vliegbooten.(klik op plaatje voor grotere afbeelding) Het spiegelgevecht was overigens een gezamenlijk opstoomen van de vloot langs de kust, het afgeven van vijf volsalvo's door de beide groote schepen „Tromp" en „Sumatra", het duiken door de onderzeebooten en het voor anker gaan van de geheele scheepsmacht, tegenover de wandelpier en de strandboulevard voor Scheveningen. De demonstratie der vliegtuigen, nevelleggende en torpedo's lanceerende; het in werking stellen van het luchtdoelgeschut en de denderende schijnaanvallen van de Dornier-Wal-vliegbooten bij ruwen zeegang, gaven aan de vlootschouw nog meer kleur en leven, waardoor duizenden belangstellenden langs het strand, zij het dan gescheiden door een breede strook van woelig water, nader contact zochten met de marine, waarvan te weinigen helaas, de beteekenis en de noodzakelijkheid kenden en erkenden. Zelf ben ik over deze vlootdemonstratie niet erg enthousiast geweest. Niet om het bezoek, want er waren tien, neen honderd, duizenden — men sprak zelfs van meer dan een half millioen Nederlanders, die uit alle deelen van ons land naar Scheveningen gekomen waren om de vloot, meer nog om de vlootdemonstraties te zien, die dan ook zoo veelzijdig mogelijk gegeven werden met groote en kleine bovenwaterschepen, met onderzeebooten, met vliegtuigen en vliegbooten, met afweergeschut en volsalvo's van de beide schepen „Sumatra" en „Tromp". Zoo bezien was deze demonstratie, ondanks de woelige zee aan de ondiepe kust voor Scheveningen een succes. Maar het contact van de vloot met de burgerij werd helaas gemist en al maakten de mariniers, als vanouds, tijdens het defile langs den boulevard een schitterend figuur, al was er een marine-avond in de zalen van een der groote voor dat doel geëigende gebouwen, het contact, het juiste contact tusschen marine en burgerij kon toen toch niet worden verkregen, omdat de waardeering van een volk voor zijn vloot van geheel andere factoren afhankelijk is. De vlootdemonstratie te Scheveningen legde nochtans de basis voor zulk een nader contact en hield de beloften in voor een breedere waardeering van ons volk voor de marine, die deze in de dagen van 1938 maar ook daarna nooit zal kunnen missen, omdat we een zeevarend volk zijn en dit ook in de toekomst wenschen te blijven. blz 68 - 69. wordt vervolgd..