OEFENINGSTOCHT Hr. Ms. ,GELDERLAND".
blz. 280
Zondag 23 April kwamen wij 's avonds te 9 uur voor de Suriname-rivier even voor het lichtschip ten anker, terwijl Hr. Ms. »Suriname" aldaar reeds lag. De officier van piket kwam ons verwelkomen, bracht vele brieven mede en stelde ons in kennis met de vele feestelijkheden die ons te Paramaribo wachtten.
Er werd afgesproken dat de commandant der »Suriname" den volgenden middag aan boord van Hr. Ms. »GELDERLAND" zou komen teneinde haar over de bank, en de rivier op tot voor Paramaribo te loodsen. De »Suriname" zou eerder vertrekken en op de rivier voor ons uitstoomen, hetgeen dan ook den volgenden dag plaats had.
Wij hadden twee ondiepten te passeeren, de eene voor den mond der rivier, de andere nabij plantage Jachtlust, kort voor Paramaribo, alwaar op 't terrein een zeer kenbare boom van ± 48 M. hoogte staat. Zonder eenige moeite werden beide plekken gepasseerd en 15 voet 't minst gelood, doch was alles zachte modder (de diepgang was toen 55.5 dM. voor, 56.5 dM. achter).
De tocht langs de rivier was een ware triomftocht, alle plantages vlagden en overal was 't personeel op de been om de beide schepen toe te wuiven en te begroeten. Het lichtschip had de beleefdheid gehad te seinen : »Welkom in Suriname" en zoo stoomden de beide schepen de Surinamerivier, aan welker oevers de meeste plantages gelegen zijn, op. Te 3 uur waren wij voor de stad aangekomen ; de »Suriname" wendde den steven en kwam met een sierlijken draai onmiddellijk op hare ligplaats ten anker.
De „GEDERLAND" stoomde intusschen ook op, salueerde 't gouvernement, de muziek liet het volkslied en vervolgens eenige vroolijke marschen hooren en vertuide de »GELDERLAND" achter Hr. Ms. „Suriname", vlak voor de stad. 't Fort Zeelandia beantwoordde on-middellijk 't saluut, terwijl 't volk langs de kade zich verdrong om 't schip zoo van nabij mogelijk te zien.
Herhaaldelijk moesten wij ook hier met de vlag de talrijke saluten van schepen en van particuliere woningen beantwoorden. Een klein voorval is de moeite waard hier even te vermelden. Een der adelborsten nl, wiens ouders te Paramaribo wonen, kwam na een achtjarig verblijf in Holland wederom bij zijne familie terug.
Afgehaald aan den marinesteiger, werden hij en de zijnen onmiddellijk omstuwd door eene joelende menigte, welke steeds aangroeiend, een formeele optocht werd. In denzelfden geest was de intocht van de officieren, die zich eerst in uniform aan den wal vertoonden, doch nam bij hen de stoet niet zulke lastige en groote afmetingen aan.. Voor dien zelfden avond hadden allen reeds eene invitatie -
wordt voortgezet
blz. 280
Zondag 23 April kwamen wij 's avonds te 9 uur voor de Suriname-rivier even voor het lichtschip ten anker, terwijl Hr. Ms. »Suriname" aldaar reeds lag. De officier van piket kwam ons verwelkomen, bracht vele brieven mede en stelde ons in kennis met de vele feestelijkheden die ons te Paramaribo wachtten.
Er werd afgesproken dat de commandant der »Suriname" den volgenden middag aan boord van Hr. Ms. »GELDERLAND" zou komen teneinde haar over de bank, en de rivier op tot voor Paramaribo te loodsen. De »Suriname" zou eerder vertrekken en op de rivier voor ons uitstoomen, hetgeen dan ook den volgenden dag plaats had.
Wij hadden twee ondiepten te passeeren, de eene voor den mond der rivier, de andere nabij plantage Jachtlust, kort voor Paramaribo, alwaar op 't terrein een zeer kenbare boom van ± 48 M. hoogte staat. Zonder eenige moeite werden beide plekken gepasseerd en 15 voet 't minst gelood, doch was alles zachte modder (de diepgang was toen 55.5 dM. voor, 56.5 dM. achter).
De tocht langs de rivier was een ware triomftocht, alle plantages vlagden en overal was 't personeel op de been om de beide schepen toe te wuiven en te begroeten. Het lichtschip had de beleefdheid gehad te seinen : »Welkom in Suriname" en zoo stoomden de beide schepen de Surinamerivier, aan welker oevers de meeste plantages gelegen zijn, op. Te 3 uur waren wij voor de stad aangekomen ; de »Suriname" wendde den steven en kwam met een sierlijken draai onmiddellijk op hare ligplaats ten anker.
De „GEDERLAND" stoomde intusschen ook op, salueerde 't gouvernement, de muziek liet het volkslied en vervolgens eenige vroolijke marschen hooren en vertuide de »GELDERLAND" achter Hr. Ms. „Suriname", vlak voor de stad. 't Fort Zeelandia beantwoordde on-middellijk 't saluut, terwijl 't volk langs de kade zich verdrong om 't schip zoo van nabij mogelijk te zien.
Herhaaldelijk moesten wij ook hier met de vlag de talrijke saluten van schepen en van particuliere woningen beantwoorden. Een klein voorval is de moeite waard hier even te vermelden. Een der adelborsten nl, wiens ouders te Paramaribo wonen, kwam na een achtjarig verblijf in Holland wederom bij zijne familie terug.
Afgehaald aan den marinesteiger, werden hij en de zijnen onmiddellijk omstuwd door eene joelende menigte, welke steeds aangroeiend, een formeele optocht werd. In denzelfden geest was de intocht van de officieren, die zich eerst in uniform aan den wal vertoonden, doch nam bij hen de stoet niet zulke lastige en groote afmetingen aan.. Voor dien zelfden avond hadden allen reeds eene invitatie -
wordt voortgezet
Geen opmerkingen :
Een reactie posten